پاتوق پرتقالی

دیابت که اغلب توسط پزشکان از آن به عنوان مرض قند یاد می شود شامل یک سری بیماری های مربوط به سوخت و ساز بدن است که در آن گلوکز یا (قند خون) فرد بالا می رود٬ این مرض یا به دلیل تولید ناکافی انسولین پدیدار می گردد٬ یا به دلیل ناکارآمدی سلول های بدن در برابر انسولین یا به هر دو دلیل.

بیماران با قند خون بالا معمولا دچار پر ادراری (تکرر ادرار) و تشنگی شدید( استسقا ) و دچار گرسنگی (پراشتهایی) می شوند.

سه نوع دیابت وجود دارد:

۱٫دیابت نوع اول

بدن به تولید انسولین پاسخ نمی دهد.

بعضی از افراد از این نوع دیابت به نام های دیابت وابسته به انسولین یا دیابت نوجوان یا دیابت زودرس یاد می کنند. افراد معمولا قبل از چهل سالگی دچار دیابت نوع اول می شوند اغلب در اوایل بزرگسالی یا در دوران نوجوانی.

دیابت نوع اول مانند دیابت نوع دوم شایع نیست  تقریبا ده درصد ازکل موارد مربوط به دیابت شامل دیابت نوع اول می شود.

بیمارانی که دچار دیابت نوع اول هستند در تمام طول زندگی نیاز به تزریق انسولین دارند. آنان هم چنین باید با انجام منظم تست خون و دنبال کردن یک رژیم غذایی خاص سطح گلوکز خون خود را در حد مناسبی نگاه دارند.

بین سال های ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۹ طبق تحقیقی در باب دیابت در جوانان که در CDC (مرکز کنترل و پیشگیری بیماری) منتشر شد٬ شیوع دیابت نوع اول در افراد زیر بیست سال در آمریکا به ۲۳ درصد رسیده بود.

 

 

۲٫دیابت نوع دوم

بدن برای عملکرد مناسب انسولین کافی تولید نمی کند یا سلول های بدن به انسولین پاسخ نمی دهند (مقاومت در برابر انسولین).

حدود نود درصد از کل موارد مربوط به دیابت در دنیا از این گونه است.

بعضی از افراد مبتلا به این نوع دیابت قادرند با کاهش وزن٬ دنبال کردن یک رژیم غذایی سالم٬ ورزش کردن و توجه به سطح گلوکز خون خود علایم مرض دیابت نوع دوم خود را کنترل کنند. اما دیابت نوع دوم به طور معمول یک بیماری پیشرونده به حساب می آید ٬ این نوع دیابت به مرور زمان بدتر می شود و به احتمال زیاد٬ دست آخر بیمار مجبور خواهد شد تا انسولین دریافت کند که این انسولین معمولا به صورت قرص می باشد.

 

افراد مبتلا به اضافه وزن و افراد چاق در مقایسه با افرادی با وزن مناسب٬ بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع دوم هستند. در این باره باید گفت افرادی که دارای چربی در ناحیه شکم هستند٬ که به نام چاقی مرکزی یا چربی شکمی مشهور است٬ به طور خاص در معرض خطر می باشند.

 

اضافه وزن ،فعالیت کم بدنی ،خوردن غذاهای ناسالم همه و همه دست به دست هم می دهد تا یک فرد را در معرض خطر ابتلا به دیابت قرار دهد طبق گزارشی که محققان دانشگاه Imperial لندن در مجله Diabetologia منتشر ساختند: نوشیدن فقط یک قوطی نوشابه (غیر رژیمی) در روز خطر ابتلا به دیابت نوع دوم را تا ۲۲ درصد افزایش می دهد. دانشمندان بر این باورند که  نوشیدنی های غیر الکلی شیرین بیشتربا ابتلا به بیماری دیابت رابطه مستقیمی دارد تا با افزایش وزن.

 

با افزایش سن خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع دوم نیز افزایش می یابد. کارشناسان هنوز درباره علت آن کاملا به یقین نرسیده اند اما آنان بیان می دارند هنگامی که افراد پا به سن می گذارند دچار افزایش وزن شده و فعالیت بدنی آنان کاهش می یابد. افرادی که یکی از اعضای خانواده آنان دچار دیابت نوع دوم می باشد یا در گذشته به آن مبتلا بوده و افرادی که اصل و نصب آنان به شرق میانه٬ آفریقا یا آسیای جنوبی بر می گردد بیشتر در معرض ابتلا به بیماری دیابت می باشند.

مردانی که سطح تستسترون آنان پایین است خطر ابتلا به بیماری دیابت نوع دوم در آنان بیشتر است. محققان دانشگاه Edinburgh٬ اسکاتلند دریافته اند سطح پایین تستسترون با مقاومت در برابر انسولین در رابطه است.

اندازه گیری سطح گلوکز در خون

۳٫دیابت بارداری

در دوران حاملگی زنان دچار این نوع دیابت می شوند. در میان بعضی زنان سطح گلوکز خون بسیار بالاست و بدن آنان قادر نیست برای انتقال گلوکز به سلولها انسولین کافی تولید کند این امر باعث افزایش بیش از حد سطح گلوکز می گردد.

تشخیص این نوع دیابت در دوران بارداری ممکن است.

اکثر بیماران مبتلا به دیابت حاملگی قادرند با ورزش و رژیم بیماری خود را کنترل کنند وحدود ده تا بیست درصد آنان به داروی کنترل کننده گلوکز خون نیاز پیدا می کنند. دیابت حاملگی تشخیص داده نشده یا کنترل نشده می تواند خطر بروزعوارض را به هنگام زایمان افزایش دهد و نوزاد ممکن است بزرگتر از اندازه معمول خود باشد.

دانشمندان موسسه ملی بهداشت و دانشمندان در دانشگاه Harvardدریافتند خطر ابتلا به بیماری دیابت حاملگی در زنانی که قبل از بارداری در رژیم غذایی خود کلسترول و چربی حیوانی زیاد داشتند نسبت به هم تایان خود که در رژیم غذایی خود کلسترول و چربی کمتری داشتند٬ بالاتر بود.